Για τη Μαρίτα
Σύντομη περίληψη
Ο μονόλογος «Για τη Μαρίτα» είναι η διεισδυτική ματιά στη ζοφερή πραγματικότητα που ζει μια γυναίκα, πολλά χρόνια έπειτα από τον θάνατο του μοναδικού της παιδιού. Η Μαρίτα, που πέθανε στην αρχή της εφηβείας της λόγο μιας σοβαρής διατροφικής διαταραχής, κυριαρχεί στη μνήμη της μητέρας της. Ωστόσο, η ίδια παραμένει μια μακρινή φιγούρα, σαν να μην έχει ζήσει ποτέ πραγματικά. Προσπαθώντας να διαχειριστεί το βάρος μιας ολόκληρης ζωής σε άρνηση, η μητέρα, ίσως στο τέλος των ημερών της, μονολογεί σε μια απόπειρα να ξεπεράσει τη μοναξιά μέσα της. Αλλά μπορεί η καρδιά της να σπάσει ξαφνικά τα δεσμά της άρνησης; Μπορεί η ψυχή της, συνηθισμένη να σιωπά, ξαφνικά να μιλήσει;
«Η ευτυχία δεν είναι επιλογή. Είναι ελεος.»
Ο μονόλογος αυτος όχι μονάχα δημιουργεί γέφυρες μεταξύ των γενεών. Αλλά οδηγεί τον θεατή με ακρίβεια και ευαισθησία σε μια κατανόηση που του επιτρέπει να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε ένα πρόσωπο που φαινομενικά δεν έχει τίποτα κοινό με αυτόν.
Ο θεατής κατασκευάζει αυτην την ταύτηση με τα στοιχεία που τον φτάνουν από την σκηνική δράση, με αυτά που τον αγγίζουν. Το να δημιουργήσω αυτή την ψυχική οικειότητα, η οποία δημιουργείται από την αλληλεπίδραση προβολής και ενσυναίσθησης από την μεριά του κοινού, αποτελεί μια ανάγκη για μένα. Διότι το θέατρο πρέπει να κάνει τους ανθρώπους δεκτικούς για αυτό που αποκαλώ συνομιλίες της ψυχής. Όχι μόνο αυτές του μυαλού. Και όχι μόνο αυτές της καρδιάς. Η ψυχή πρέπει να ενεργεί ως διαμεσολαβήτρια μεταξύ των δύο, δημιουργώντας ανακούφιση όπου η ζωή χωρίζει την καρδιά και το μυαλό στα δύο.
Αριστοτέλης Χαϊτίδης
"Ένα εξαιρετικό θεατρικό έργο και μια άκρως συγκλονιστική ερμηνεία"